4 Eylül 2013 Çarşamba
Hiç göremediğim ama daima hissettiğim gözlerinden bir yudum nefes alıp sana yazıyorum yine.Yürek mürekkebiyle yazılmış onca karalamaya inat seni yaşıyorum satırlarımda,Sen ve ben. İki ayrı kentin sabahında aynı güneşle uyanan iki sevdalı. İmkansızlığın içinde, yokluğun acı nefesinde " sevgiyi " soluyan iki yürek..Boşver be suyla ateşin, geceyle güneşin birbirlerini sevmesi gibi imkansız olsa da aldırma.Biliyormusun yağmuru dilenen kuru toprak gibi her sabah hiç bilmediğim nefesini soluyorum ben.Güneşi bekleyen kuru yaprak gibi akşam kızıllığında gelecekmişsin gibi hep seni bekliyorum...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder